Elementen van de techniek van de blockchain bestonden al langer, maar Satoshi Nakamoto heeft er op 9 januari 2009 voor gezorgd dat het vanaf dat moment enorm populair is geworden. Hij heeft op deze bewuste vrijdag versie 0.1 van zijn bitcoin software op Sourceforge uitgebracht en hij heeft waarschijnlijk nooit durven dromen wat voor impact dat later zou hebben.

Want hier is het eigenlijk allemaal begonnen met de blockchain en de Bitcoin. Met één niet zo eenvoudige whitepaper en een stuk software is de reis van Satoshi’s gedachtengoed begonnen. En in 8 jaar tijd is er veel gesleuteld aan dit gedachtengoed, maar is vooral de techniek enorm verbeterd en beter doorontwikkeld door zovele partijen die zich via het internet verbonden voelen aan deze techniek.

Ik heb nog flink wat leestijd nodig

Ik zal de komende tijd nog veel aandacht besteden aan de inhoud van de blockchain techniek, omdat ik mijn vingers er nu nog niet aan wil branden. Ik heb simpelweg nog veel meer leestijd nodig om enigszins te kunnen begrijpen wat het allemaal inhoudt. Het is complexe materie en ik wil de details kunnen  begrijpen.

KPN, IBM en Microsoft zijn er al lange tijd mee bezig

Maar één ding viel mij bij een avondje Googlen al wel op: de grote jongens als KPN, IBM en Microsoft zijn al veel langer bezig met deze techniek. En dat verbaast mij natuurlijk niet, maar ik zie hier wel een klein spanningsveld ontstaan.

Eén van de bijzonderheden uit de filosofie van Satoshi (en eigenlijk ook uit het fenomeen blockchain) is het mechanisme om de “middle-man” te kunnen elimineren en vertrouwen tussen mensen te organiseren op afstand (trust). Het wordt ook wel het “consensus process” genoemd. Het bijzondere van de blockchain techniek is dat het voor het eerst mogelijk is om een “gedistribueerd vertrouwen” te maken zonder tussenkomst van een partij. De aangesloten mensen/computers zorgen er met elkaar voor dat er consensus bereikt wordt over de inhoud van de blockchain (en dus de genoteerde en gesigneerde data in het grootboek).

En nu gaan de grote bedrijven de blockchain als “solution” aanbieden. En dat is toch precies niet wat we willen bereiken met deze blockchain? Of wel?

Er zijn drie soorten blockchains

Er blijken drie verschillende soorten blockchains te zijn: (1) public blockchains, (2) private blockchains en (3) consortium blockchains.

In de (1) public blockchain kan iedereen de date lezen, transacties doen en meedoen aan het consensus proces.

In de (2) private blockchains kan alleen vanuit de eigen organisatie data geschreven worden op de blockchain.

In de (3) consortium blockchain is het consesus mechanisme voorbehouden aan een select gezelschap, maar kan iedereen de data lezen (voorbeeld: 10 banken moeten allemaal goedkeuring geven voordat de blokken gesigneerd worden).

Ik denk dat ik maar eens een paar voorbeelden van de verschillende blockchains ga opzoeken en achterhalen wat ze nu precies doen of toevoegen. Wellicht dat het dan wat duidelijker voor me wordt. Ik zal ook goed kijken naar wat de blokken in de blockchain doen of zijn. Want uiteindelijk gaat het toch om de data en het veilig houden van die data?

Foto van Austin Li via Unsplash

/totdevolgende